Nadat Juventus en Massimiliano Allegri twee jaar geleden uit elkaar gingen maakte de club een redelijk desastreuze keuze. Het plan was om – mede mogelijk gemaakt door de aanstelling van Maurizio Sarri – aantrekkelijk voetbal naar Turijn te halen en zo alle prijzen voortaan op die manier binnen te slepen.
Het bleek geen goede zet. Sarri pakte weliswaar de Scudetto, maar werd na een teleurstellende Champions League-campagne en een moeizaam seizoen de laan uitgestuurd. Onder zijn opvolger – Andrea Pirlo – ging het vervolgens nóg een stukje slechter. De voetbaltheoreticus schreef weliswaar een mooie scriptie, maar in de praktijk viel het spel vies tegen. Juve vloog er in de Champions League wederom vroegtijdig uit, en dit keer werd de landstitel niet eens veroverd.
Het wederom moeizame voetbal en de uiteindelijke vierde plek bleken genoeg redenen om ook het plan Pirlo vroegtijdig af te kappen. Een goede keuze, wat mij betreft.
Juventus versterkte de selectie deze zomer nauwelijks. Er is simpelweg geen geld. En als er dan toch een speler komt, dan moet het met een creatieve constructie. Het is de reden dat de onderhandelingen tussen Sassuolo en Juve over Europees kampioen Manuel Locatelli een paar volle maanden in beslag namen. Uiteindelijk maakte Locatelli – inderdaad via een opvallende, ingewikkelde en onbegrijpelijke constructie – de stap naar Turijn. Een mooie transfer, en het maakt het zwakke middenveld van Juventus in één klap een stuk sterker.
Maar de échte klapper van deze zomer pakte het bestuur van Juventus op trainersgebied. Agnelli en Nedved & co besloten om ook het plan om mooi te voetballen in de ijskast te zetten en zodoende terug naar de basis te gaan. In Turijn is winnen immers het enige dat telt. Het afgelopen seizoen werden er weliswaar twee (troost)prijzen gepakt, maar de Scudetto was te snel uit zicht en ook het winnen van de Champions League kwam niet één keer dichtbij.
Met het terughalen van kampioenenmaker Massimiliano Allegri lijken die twee doelstellingen de komende seizoenen in één klap een stuk realistischer. Mede door het verval van Inter zijn de Bianconeri – als vanouds – de absolute titelfavoriet. Groeien talenten als Federico Chiesa, Dejan Kulusevski en Matthijs de Ligt door en laten namen als Cristiano Ronaldo en Paulo Dybala, dan mag Juve binnenkort ook weer stiekem dromen van Europees succes.
Belangrijk is om dan niet mooi te willen voetballen, maar de eigen, winnende identiteit na te streven. Dat is aan Allegri wel besteed. Vooral door zijn komst zet ik Juventus voor komend seizoen ‘gewoon’ weer op de eerste plek.
Trainer: Massimiliano Allegri
Speler om op te letten: Federico Chiesa
Prognose: 1e
Reactie plaatsen
Reacties