De tragische loopbaan van Andrea Stramaccioni

Gepubliceerd op 9 december 2019 om 14:22

De jeugdopleiding van Inter is een van de betere van Italië. In 2012 won de U-19 van de Nerazzurri de NextGen Series. In de Champions League voor jeugdelftallen bleken de Italianen na strafschoppen te sterk voor het Ajax van onder anderen Joël Veltman, Davy Klaassen en Mitchell Dijks. Aan de kant van Inter bleek uiteindelijk vooral de manager de grote ster. Andrea Stramaccioni was op dat moment 36 jaar oud en leek voorbestemd voor het grote werk. De gewonnen finale leverde hem dan ook direct promotie op. Een dag later werd Stramaccioni aangesteld als interim-manager van het grote Inter.

 

Als opvolger van Claudio Ranieri kreeg de 36-jarige Stramaccioni de Nerazzurri weer een beetje aan de praat. Waar Inter op het moment van zijn aanstelling nog op de achtste plek stond, loodste de ‘Italiaanse Villas-Boas’ de ploeg uiteindelijk naar de zesde stek. Een klassering waarmee Europees voetbal toch nog werd veiliggesteld. Javier Zanetti – dat seizoen aanvoerder van Inter en iets meer dan twee jaar ouder dan zijn trainer – liet zich dan ook positief uit over Stramaccioni: ‘Hij heeft enorm veel enthousiasme teruggebracht.’

 

Kortom: Stramaccioni leek het allemaal goed op de rit te hebben. Voor het bestuur van Inter reden genoeg om hem een contract voor langere tijd aan te bieden. Aan het begin van het seizoen 2012-13, het eerste waarin Stramaccioni de ploeg al vanaf de voorbereiding zou leiden, werd er dan ook groots aangekondigd dat Inter vanaf dan weer mee zou gaan doen om de landstitel. Met wat nieuwe aanwinsten en een frisse manager zou het gat naar kampioen Juventus worden overbrugd.

 

Populair

De eerste voortekenen waren goed. Onder aanvoering van de aankopen Samir Handanovic, Rodrigo Palacio en Antonio Cassano kwalificeerde Inter zich via twee voorrondes voor de Europa League en in de Serie A werden negen van de eerste elf duels gewonnen. Zijn leeftijd, open karakter, blauw-zwarte passie en, bovenal, de goede resultaten maakten Stramaccioni enorm geliefd onder de Inter-supporters. Dat Strama de gewonnen derby tegen Milan (0-1) aan de Curva Nord opdroeg, maakte de trainer ook bij de fanatieke aanhang heel erg populair.

 

Een overwinning op bezoek bij Juventus kwam deze populariteit enkel ten goede. Het maakte Inter op 3 november 2012 de eerste ploeg ooit die drie punten uit het in 2011 geopende Juventus Stadium mee wist te nemen: 1-3. Gezien de rivaliteit tussen de twee club een overwinning met historische waarde. Inter klom naar de tweede plek en leek écht mee te kunnen doen om de Scudetto. In de Italiaanse pers werd Stramaccioni al vergeleken met José Mourinho, die drie jaar eerder de treble won als hoofdtrainer van Inter. De vergelijking bleek het begin van het einde.

 

 

Esteghlal

Na de overwinning op Juventus stortte het blauw-zwarte kaartenhuis namelijk in. Het Inter van Stramaccioni wist slechts zeven van de resterende 27 competitieduels te winnen. De ploeg bleek een onsamenhangend geheel en eindigde uiteindelijk op een historisch slechte negende plek. De dramatische prestaties betekenden het einde van Stramaccioni. Na de laatste wedstrijd van het seizoen – een 2-5 nederlaag tegen Udinese – werd hij de laan uit gestuurd.

 

De eerste paar seizoenen na zijn ontslag bij Inter lukte het Stramaccioni niet om zijn trainersloopbaan alsnog op de rit te krijgen. Na korte dienstperiodes bij Udinese, Panathinaikos en Sparta Praag kwam hij in juni 2019 uiteindelijk bij het Iraanse Esteghlal terecht. Een vreemde club voor de voormalige kroonprins van het Italiaanse trainersgilde.

 

Toch bleek het de juiste stap. Esteghlal is de op twee na grootste club van Azië en kent een gigantische fanbase in Iran. Als manager van Esteghlal mocht de inmiddels 43-jarige Stramaccioni eindelijk weer eens ruiken aan de grootsheid van het voetbal.

 

Onder de Italiaanse trainer pakte de club uit Teheran voor het eerst in vier seizoenen de koppositie van de Iraanse competitie. Dit seizoen zit de landstitel er dan ook eindelijk weer eens in. Het succes en de aanvallende speelstijl van de ploeg maakten Stramaccioni in korte tijd gigantisch populair in Teheran. Het doet denken aan zijn eerste paar maanden bij Inter.

 

Onrust

Stramaccioni heeft echter de pech dat het bij Esteghlal op bestuurlijk- en financieel gebied al maanden rommelt. Door de politieke sancties van de Verenigde Staten, waardoor buitenlands geld niet meer makkelijk Iran binnen vloeit, lukt het de club niet om haar staf en spelers te betalen. Hoewel Esteghlal nog altijd de eerste plek van de Iraanse competitie bezet, voelden Stramaccioni en zijn staf zich genoodzaakt om juridische stappen tegen de club te ondernemen. De Aziatische voetbalrechter geeft de trainer de optie om zijn contract eenzijdig te ontbinden. Net op het moment dat hij eindelijk weer eens aan succes mocht ruiken, nam de Italiaanse trainer gisteren ontslag als manager van Esteghlal.

 

Het vertrek van Stramaccioni leidde direct tot supportersprotesten in Teheran. Een paar honderd fans verzamelden zich vandaag in de Iraanse hoofdstad om zich tegen het clubbestuur te keren. De supporters eisen dat de bestuurders er alles aan doen om de trainer van zijn besluit te laten veranderen. En Stramaccioni zelf? Die heeft inmiddels aangekondigd te hopen snel weer in Italië aan de slag te kunnen.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.