Ook anno 2019 is het fenomeen Sassuolo nog steeds een enorm interessant fenomeen. Met Giorgio Squinzi wordt de club geleid door een enorm succesvolle Italiaanse zakenman. Squinzi is een fanatiek aanhanger van Milan en heeft een foto op zijn werkkamer hangen van iedere keer dat Sassuolo de afgelopen seizoen van Inter – de aartsrivaal van Milan – heeft weten te winnen. Het schijnt dat er geen plek op de muur meer over is. Squinzi is een begenadigd zakenman en het is hem gelukt om van Sassuolo binnen een paar seizoen een redelijk stabiele middenmoter in de Serie A is. Opvallend, want tot het seizoen 2012-13 waren de Neroverdi nooit op het hoogste niveau actief.
Samenwerking
Ondanks het rood-zwarte hart van de eigenaar werkt Sassuolo al sinds jaar en dag samen met Juventus, waarbij de eerstgenoemde als ideale club fungeert om de talenten van de laatstgenoemde te laten rijpen. Het is een opvallende samenwerking, waarbij de deals vaak niet even transparant zijn. Iets wat in het Italiaanse voetbal vaak gebeurt, overigens. Hoe dan ook kwam de samenwerking tussen Juventus en Sassuolo ook deze zomer weer tot uiting. Zo maakte centrale verdediger Merih Demiral de overstap naar Turijn en bewandelde Rogerio – vorig seizoen al op huurbasis actief in het MAPEI Stadium – de omgekeerde weg.
Het meest opvallend, echter, was de overgang van Hamed Traore van Empoli naar Sassuolo. De technisch begaafde middenvelder, waar ik enorm fan van ben, was rond met Fiorentina en zou zijn kunsten volgend seizoen in het Artemio Franchi vertonen. Nadat het papierwerk niet in orde kwam, ketste de transfer echter op het allerlaatste moment af. Het was het moment waarop Juventus in het spel kwam.
Het heeft alles met de balans en de regels van de Financial Fair Play te maken dat het uiteindelijk niet Juventus, maar Sassuolo was dat twaalf miljoen naar Empoli overmaakte. Zodoende vertoont de Ivoriaan aankomend seizoen zijn kunsten in het kleine plaatsje in Emilia-Romagna in plaats van in Turijn. Het is honderd procent zeker dat Traore binnen een paar seizoenen en tegen een zachte prijs de oversteek naar Juventus zal maken. Het is een constructie die ook in het geval van de eerder genoemde Demiral werd gebruikt, waarbij de Turk voor achttien miljoen naar Juventus trok terwijl Atletico eerder al een bod van 25 miljoen bij Sassuolo had neergelegd en afgewezen zag worden. Het is een tactiek waar Sassuolo enorm van profiteert.
Goede selectie
Maar goed, genoeg transferpolitiek. Met Traore, Duncan en Obiang – die verrassend overkwam van West Ham – heeft Sassuolo aankomend seizoen een heel erg sterk middenveld staan. En dan te bedenken dat voormalig toptalent Locatelli de vierde in de pikorde is. Ook in de aanval heeft de hyperoffensief ingestelde trainer Roberto De Zerbi keuze te over. Let daarbij vooral op Francesco Caputo. De veteraan heeft een neusje voor het doel en wist afgelopen jaar namens degradant Empoli lieft zestien keer het net te vinden. Tel daarbij op dat Caputo in de competitie geen minuut miste en een superbomber is gemaakt.
Sassuolo heeft zich deze transferzomer dus prima versterkt en heeft met Roberto De Zerbi een eenorm interessante trainer aan het roer. Met een negende plek zouden de Neroverdi enorm tevreden zijn. Ik denk dat het er best in zit.
Trainer: Roberto De Zerbi
Speler om op te letten: Hamed Traore
Verwachte eindpositie: 9e
Reactie plaatsen
Reacties